ภาพถ่ายดาวเทียมแม่น้ำสินธุ

อารยธรรมลุ่มน้ำสินธุ
                     แหล่งอารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุนับเป็นแหล่งอารยธรรมเริ่มแรกของอินเดีย อยู่บริเวณดินแดนภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย (ปากีสถานในปัจจุบัน) ที่แม่น้าสินธุไหลผ่าน    อาณาเขตลุ่มแม่น้ำสินธุครอบคลุมบริเวณกว้างกว่าลุ่มแม่น้ำไนล์แห่งอียิปส์โดยทุกๆปีกระแส น้ำได้ไหลท่วมท้นฝั่งทำให้ดินแดนลุ่มแม่น้ำสินธุอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การทำกสิกรรมนักประวัติศาสตร์บางคนเรียกอารยธรรมในดินแดน นี้ว่าวัฒนธรรมฮารัปปา ซึ่งเป็นเชื่อเมืองโบราณที่ตั้งอยู่บริเวณลุ่มน้ำสินธุเมื่อ ประมาณ ๓,๕๐๐ – ๑,๐๐๐ ปีก่อนพุทธศักราช
           เนื่องจากภูมิประเทศของอินเดีย มีลักษณะเป็นรูปสามเหลี่ยมขนาดใหญ่ มีเทือกเขาหิมาลัยกั้นอยู่ทางตอนเหนือมีเทือกเขาฮินดุกุชอู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือทางด้านตะวันตก ติดกับทะเลอาหรับส่วนทางด้านตะวันอออกติดกับมหาสมุทรอินเดียไปจนถึงอ่าวเบงกอลดังนั้น ผู้ที่เดินทางโดยทางบกเข้ามายังบริเวณนี้ในสมัยโบราณต้องผ่านช่องเขาทางด้านตะวันตกที่เรียกว่าช่องเขาไคเบอร์  ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะเข้าสู่อินเดียในสมัยโบราณเกี่ยวข้องกับประวัติศาสตร์อินเดียตลอดมา  เพราะเส้นทางนี้เป็นทางผ่านของกองทัพของผู้รุกรานและพ่อค้าจากเอเชียกลาง อัฟกานิสถานเข้าสู่อินเดีย เพราะเดินทางได้สะดวก

ลุ่มแม่น้ำสินธุแบ่งได้เป็น ๒ พวก คือ
           1. พวกดราวิเดียน หลักฐานทางโบราณคดี และการศึกษาเรื่องชาติพันธุ์ทำให้สันนิษฐานได้ว่าพวกราวิเดียนคือชนพื้นเมืองดั้งเดิม ที่ตั้งถิ่นฐานบริเวณลุ่มแม่น้ำสินธุราว ๔,๐๐๐ ปีมาแล้ว      พวกนี้มีรูปร่างเตี้ย ผิวคล้ำและจมูกแบนคล้ายกับคนทางตอนใต้ในอินเดียบางพวกในปัจจุบัน
           2. พวกอารยัน เป็นพวกที่อพยพเคลื่อนย้ายจากดินแดนเอเชียกลาง ลงมายังตอนใต้กระจายไปตั้งถิ่น ฐานในพื้นที่ต่างๆ ซึ่งอุดมสมบูรณ์และมีภูมิอากาศอบอุ่นกว่าพวกอารยันส่วนหนึ่งได้เคลื่อนย้ายเข้ามาตั้งถิ่นฐานอยู่ในลุ่มแม่น้ำสินธุและขับไล่ พวกดราวิเดียน ให้ถอยร่นลงไปหรือจับตัวเป็นทาส พวกอารยันมีรูปร่างสูงใหญ่ผิวขาว จมูกโด่ง คล้ายกับชาวอินเดียที่อยู่ทางตอนเหนืออาร ยันเหล่านี้รับวัฒนธรรมชนพื้นเมือง แล้วนำมาผสมผสานเป็นวัฒนธรรมที่มีเอกลักษณ์เฉพาะของตน

ที่มา : http://th.wikipedia.org/wiki/แม่น้ำสินธุ
           https://sites.google.com/site/suxkarsxnkhnitsastrp1/hnwy-thi-2-1/2-3-xarythrrm-lum-na-sinthu