การที่เส้นทางสายไหม และ เส้นทางเครื่องเทศ(Eastern) ซึ่งเป็นเส้นทางการค้าอันสำคัญไปยังตะวันออกถูกปิดลง
โดยจักรวรรดิออตโตมันเป็นปัจจัยในการเริ่มการสำรวจเพื่อหาเส้นทางการค้าไปยังตะวันออกทางทะเลใหม่โดยการเดินเรือรอบแอฟริกา

แผนที่การเดินเรือคานทิโน พลานิสเฟียร์ (Cantino planisphere) (ค.ศ. 1502) ซึ่งเป็นแผนที่การเดินเรือที่เก่าที่สุด
ที่ยังคงเหลืออยู่ของโปรตุเกสที่แสดงผลของการเดินทางสำรวจของวาสโก ดา กามาไปยังอินเดีย, คริสโตเฟอร์ โคลัมบัส
ไปยังทวีปอเมริกา, กาสปาร์ คอร์เต-Realไปยังนิวฟันด์แลนด์ และ เปดรู อัลวาเรซ กาบรัลไปยังบราซิล
และเส้นเมอริเดียนของเมืองทอร์เดซิลลาส (Tordesillas) ที่แยกครึ่งโลกของโปรตุเกสและสเปน

แผนที่การสำรวจรอบโลกของเฟอร์ดินันด์ มาเจลลัน (ค.ศ. 1519-ค.ศ. 1522)

แผนที่อาเบล ทัสมันของปี ค.ศ. 1644 หรือที่เรียกว่าแผนที่โบนาปาร์ตทัสมัน
เป็นส่วนหนึ่งของหอสมุดแห่งรัฐแห่งรัฐนิวเซาท์เวลส์ในออสเตรเลีย

เรือคาร์แร็คของโปรตุเกสที่นะงะซะกิในญี่ปุ่น คริสต์ศตวรรษที่ 17 การมาถึงของโปรตุเกสในปี ค.ศ. 1543
เป็นการเริ่มสมัยการค้านันบัน (Nanban trade) โดยญี่ปุ่นรับเทคโนโลยีและวัฒนธรรมบางอย่างของโปรตุเกส
เช่นปืนไฟ, เสื้อเกราะควิราส (Cuirass), การต่อเรือแบบยุโรป, คริสต์ศาสนา, ศิลปะการตกแต่ง และ ภาษา